-  يك LAN يك سيستم اشتراكي است كه به آن كامپيوترهاي زيادي متصل شده اند . يك LAN همانطور كه اسمش نشان مي دهد به يك محيط كوچك محدود شده است مانند يك اداره يا ساختمان .

-  يكي از دلايل اينكه شبكه هاي LAN به عنوان شبكه هاي محلي تلقي مي شود اين است كه در عمل محدوديتهايي دراندازه رسانه اشتراكي وتعداد ايستگاههاي كاري كه مي توانند به آن وصل شوند وجود دارد .

-در جهت طرح وايجاد يك شبكه محلي مراحل زير بايد رعايت شود :

1- درابتدا بايد مستندي تهيه شود كه هدف و نيازمنديها براي ايجاد يك شبكه محلي تعيين گردد كه مي تواند موارد زير را دربر بگيرد:                                                                                                  

- تحقيق و مطالعه بر روي موقعيت جغرافيايي و محدوده اي كه قرار است شبكه LAN ايجاد شود و مسائلي كه در مورد پراكندگي جغرافيايي مطرح مي شود .                                                         

- دامنه ها (Domains)                                                                                                        

-  به چه Server هايي و با چه تجهيزاتي نيازمنديم                                                                       

- تعيين work station ها                                                                                                  

-  تعيين پروتكلهاي ارتباطي                                                                                             

-  از ابتدا بايد Network Addressing مشخص گردد.                                                                                  

در يك محيط شبكه TCP/IP سه راه براي مشخص كردن (شناسايي) يك Host وجود دارد :                 

1- آدرس فيزيكي                                                                                                              

 2- آدرس IP مربوط به Host                                                                                                  

 3- نام دامنه (Domain Name)                                                                                             

آدرس فيزيكي به صورت hardwired در كارت شبكه قرار دارد وبراي آدرسدهي در LAN ها بكار مي رود نه براي آدرسدهي بين شبكه ها . آدرس IP مربوط به Host يك Host بخصوص را بر روي كل شبكه پيدا مي كند . نام دامنه يك نام قابل تشخيص و ساده براي يك Host بر روي شبكه كلي است . براي داشتن يك سيستم آدرسدهي عمومي نامهاي دامنه توسط Domain Name System ) DNS ) به آدرسهاي IP تبديل مي شوند .                                                                                                               

يك آدرس IP يك آدرس عددي است كه منحصراً يك سيستم را برروي يك Internetwork نشان مي دهد. اين آدرس يك عدد دودويي 32 بيتي است كه شامل دو قسمت اطلاعاتي مهم مي باشد:                   

- شناسه شبكه : زير شبكه يا گروهي از كامپيوترها را مشخص مي كند .                                  

- شناسه سيستم : يك كامپيوتر خاص را بر روي زير شبكه مشخص مي كند .                            

اگر يك شبكه LAN به اينترنت متصل شود آدرسهاي توليد شده به صورت حقيقي مي باشد در غير اينصورت آدرسها به صورت مجازي توليد مي شوند .                                                                    

-  Naming Convention : استانداردهاي نام گذاري كامپيوترها بايد مشخص گردد .

2- تجهيزات مورد نياز براي ايجاد شبكه بايد بطور كامل مشخص ومعين گردد.                                  

نيازمنديهاي يك شبكه بايد بررسي گردد از قبيل :                                                                     

- از چه پروتكلهاي ارتباطي بايد استفاده كنيم مثلاً مي توانيم از پروتكل TCP/IP براي برقراري ارتباط بين سيستمها استفاده كنيم اين دو پروتكل داده را به قسمتهايي به نام Packet مي شكنند و Packet ها را به مقصد مورد نظر بر روي شبكه تحويل مي دهند و پس از اينكه Packet ها تحويل داده شدند دوباره به فرم اوليه خود بازسازي مي شوند بنابراين مي توانند توسط گيرنده ديده شده و استفاده شوند. TCP عمل جداسازي داده به Packet ها و بازسازي آنها را انجام مي دهد در حاليكه IP مسئول اينست كه Packet ها به مقصد صحيح فرستاده شوند.                                                                                                                        

- از چه تجهيزات سخت افزاري استفاده كنيم از قبيل Switch و Hub و Computers و...                     

- تعيين نرم افزارهاي مورد نياز براي راه اندازي شبكه                                                                

- از چه نوع توپولوژيهايي استفاده كنيم . شبكه هاي LAN در ابتداي سال 1970 ظاهر شدند . آنها از ارتباطات اوليه نقطه به نقطه كه بين دو سيستم ارتباطي وجود داشت رشد كردند و سپس با ايجاد روشهاي Access Control Medium توپولوژيهاي مختلفي براي آنها ايجاد شد .

از معروفترين توپولوژيهاي LAN مي توان به پيكربندي Linear Bus و Star اشاره كرد . توپولوژي اول يك كابل واحد در تمامي يك ساختمان ايستگاههاي كاري را به يكديگر متصل مي كند . درتوپولوژي ستاره هر ايستگاه كاري به يك متمركز كننده (Hub) مركزي توسط كابل جداگانه اي متصل مي شود . هر يك از توپولوژيها داراي معايب و مزايايي مي باشند كه بايد بر اساس نوع شبكه بايد توپولوژي مناسب را انتخاب كنيم .

3- User Administration : سياست تعريف User به چه صورت باشد كه شامل موارد زير باشد:

                                                                                               personal and user account -

 user account naming convention -

desktop account and start menu -

  user profile -

4- Resource Sharing ( اشتراك منابع )

 file sharing -

 directory sharing -

 disk quote -

 print sharing -

5- Security ( امنيت شبكه )

  physical and hardware security -

  account and password policy -

  control file system and file access -

 virus protection -

  UPS -

system back up and recovery -

6- Extensibility

 RAS service -

 Concurrent connection -

 Accessible resource -

 Internet access -

  Valid IP address range -

 User accessibility to internet resource -

 integration with existing system -